«نجاشی»
چون به استانداری اهواز منصوب شد، از امام صادق (ع) دستورالعمل و رهنمودی خواست تا
بر پایه ي آن حکومت اهواز را اداره کند. وی پس از نام خدا و درود بر پیامبر (ص) و
پیشوایان دین (ع) چنین نوشت:
«بسم
الله الرحمن الرحیم – أطال الله بقاء سیّدی و جعلنی من کل سوءٍ فداء و لا أرانی
فیه مکروهاً فإنَّه ولیّ ذلک و القادر علیه. إعلم سیّدی و مولای إنّی بلیت بولایة
الاهواز...الخ»[1]
خداوند
عمر سرورم را طولانی فرماید و در پیش آمدهای ناگوار مرا قربانش کند و هیچ ناپسندی
که وجودش را بیازارد به من نشان ندهد. همانا او اختیاردار این و تواناست بر آن.
مولی و سرور من بدانید که با (پذیرش منصب) ولایت اهواز در آزمون (سختی) قرار گرفته
ام. اگر پیشوا و امام من شایسته بداند حدود وظایف مرا روشن سازد و برنامه ای که
مرا به خدا و پیامبر (ص) نزدیک سازد تنظیم فرماید شاید از خطر انحراف مصون بمانم.
(به من بفرماید) که چه اموالی را ببخشم؟ زکاة را به چه کسانی بدهم و در چه مواردی
به مصرف برسانم؟ با چه کسانی انس و الفت بگیرم و دوست باشم؟ به چه کسی اعتماد کنم
و از چه دسته ای ایمن باشم؟ و رازهایم را برای چه کسی بازگویم؟ امیدوارم با رهبری
و راهنمائیهای ارزشمند شما خداوند تعالی مرا برهاند. همانا شما حجت خداوند بر مردم
و امین او در میان مردم هستید. نعمتهای الهی بر شما پایدار باد.
در
این نامه چند نکته بسیار مهم جلب توجه می کند:
1–
«نجاشی» به حضرت عرض می کند که من با پذیرش استانداری اهواز در آزمون سختی قرار
گرفته ام، نه اینکه حکومت اهواز نصیب من شده است. حکومت را یک آزمایش الهی می داند
و خود را در معرض آزمون می یابد. زیرا، انسان هماره در معرض امتحان است. چنانکه
قرآن می فرماید:
«أحسب
النّاس ان یترکوا ان یقولوا آمنّا و هم لا یفتنون. و لقد فتنّا الّذین من قبلهم
فلیعلمنّ الله الذین صدقوا و لیعلمنّ الکاذبین[2]»
آیا
مردم می پندارند که تنها به گفتن «ایمان آوردیم» رها می شوند ودر معرض آزمایش قرار
نمی گیرند؟! همانا ما آنان را که پیش از اینها بودند (امتهاي گذشته) آزمایش کردیم
تا اینکه خداوند دروغگویان را از راستگویان کاملاً معلوم کند (و از هم جدا سازد).
امتحان
الهی برای این نیست که خداوند تعالی به عمل بندگان علم یابد. زیرا او عالم مطلق
است و احاطه ي کامل بر تمام مخلوقات دارد. بلکه برای تبیین «راستی» و «دروغ»
بندگان است و تحقّق عقاب و ثواب.
پي نوشت ها:
[1]. سفینة البحار، ج
2 ص 571، تالیف حاج شیخ عباس قمي رحمة الله علیه، و کتاب مکاسب باب «تعدی ظالم»
تألیف شیخ انصاری رضوان الله تعالی علیه.
[2]. سوره ي عنکبوت آیه های 1 و 2